Διαταραχή εφιαλτών
Ο εφιάλτης (nightmare) είναι μακράς διάρκειας τρομακτικό όνειρο, από το οποίο το άτομο ξυπνά φοβισμένο και με λεπτομερή ανάμνησή του. Αποτελεί κοινή ανθρώπινη εμπειρία ιδίως κατά την παιδική ηλικία, ανεξαρτήτως φύλου. Μέχρι και οι μισοί σχεδόν ενήλικες αναφέρουν περιστασιακά εφιάλτες, αλλά μόνο το 1% από αυτούς υποφέρει από συχνούς εφιάλτες, συχνότερα οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες (2-4:1). Ψυχοπιεστικά γεγονότα, ντοπαμινεργικά φάρμακα, β-αδρενεργικοί αναστολείς και διακοπή φαρμάκων που καταστέλλουν τον ύπνο REM, αυξάνουν την πιθανότητα εφιαλτών στην ενήλικη ζωή. Οι εφιάλτες εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου REM, οποιαδήποτε στιγμή της νύχτας, κυρίως όμως κατά το δεύτερο ήμισυ. Συνοδεύονται από σημαντικά λιγότερες φωνές, κινήσεις και αυτονομική υπερδραστηριότητα απ’ ό,τι οι νυκτερινοί τρόμοι ή η διαταραχή της συμπεριφοράς κατά τον ύπνο REM.
Η θεραπεία περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία ή μπορούν να χορηγηθούν βενζοδιαζεπίνες για βραχύ χρονικό διάστημα. Σε παιδιά με συχνούς εφιάλτες πρέπει να γίνεται ψυχοθεραπευτική παρέμβαση και αναζήτηση των πιθανών ψυχοτραυματικών γεγονότων που συνήθως υφίστανται και μπορεί να αποκρύπτονται από το παιδί ή και την οικογένεια.